namaszczenie
Sakrament namaszczenia chorych jest sakramentem, w którym w sposób niewidzialny przychodzi do chorego sam Jezus z łaską umocnienia. Pan Jezus w tym sakramencie umacnia człowieka, dając mu siłę do znoszenia cierpienia, a jeśli to służy dobru duchowemu chorego powrót do zdrowia.
Sakrament namaszczenia chorych może przyjąć każdy wierzący, którego zdrowie znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie. Nie jest to zatem sakrament tylko dla konających.
Katechizm Kościoła Katolickiego wymienia następujące grupy osób, którym można udzielać sakramentu namaszczenia chorych:
Do oceny ciężkości choroby
wystarczy roztropny osąd. Osobom w podeszłym wieku, których siły
opuszczają, można udzielić namaszczenia chorych również wtedy, gdy nie
zagraża im niebezpieczna choroba. Sakrament namaszczenia chorych można
przyjmować wielokrotnie, jeśli chory po przyjęciu namaszczenia
wyzdrowiał i ponownie zachorował.
Kościół mówiąc o chorobie ma na myśli
nie tylko osoby przeżywające poważną chorobę ciała, ale także poważną
depresję. Dlatego można tego sakramentu udzielić osobom w ciężkiej
depresji.
Jeśli jest on udzielany w mieszkaniu to wówczas na czas
wizyty kapłana do chorego należy przygotować:
